هر احمقی می تواند ماشه ی یک تفنگ را بچکاند، چاشنی یک بمب را آتش کند، دوتا مامور فلکزده و یا حتی خود مستبد اعظم را بکشد.
ولی بعدش؟ چه فرقی می کند؟
یک مستبد می میرد و یک مستبد دیگر علم می کنند و اغلب مستبدین بعدی همانهایی هستند که مستبد قبلی را کشته اند.
نه، با نعش درست کردن نیست که آدم می تواند دنیای قابل تحمل تری بسازد.
با آرمان هاست!
آرمان ها بمب واقعی هستند.
کتاب (( یک مرد ))
اوریانا فالاچی
